Een dagje Disneyland klinkt voor velen als een droom (dat was het voor mij tenminste wel voordat ik er dit jaar voor het eerst heen ging). Maar voor iemand met autisme is het eerder een mix van verwondering én overprikkeling. In deze blog deel ik mijn persoonlijke ervaring met autisme in Disneyland, wat mij hielp om de dagen goed door te komen, en welke tips ik iedereen zou aanraden die net als ik wat extra ondersteuning nodig heeft in een omgeving vol prikkels.
Disneyland is een feest voor de zintuigen: kleuren, muziek, geuren, drukte en beweging. Voor mensen zonder prikkelverwerkingsproblemen is dat al veel. Met autisme in Disneyland is het een uitdaging op een heel ander level. Het kan overweldigend zijn om zóveel indrukken tegelijk te verwerken. En eerlijk, ik had het van tevoren allemaal een beetje onderschat.
Maar gelukkig zijn er manieren om de ervaring leuker te maken. Met een goede voorbereiding en de juiste hulpmiddelen werd het voor mij geen uitputtingsslag, maar een paar dagen vol mooie herinneringen die ik nooit meer zal vergeten.
Enorm heb ik getwijfeld om oordopjes mee te nemen want ik dacht dat ik ze niet nodig zou hebben. I couldn’t be more wrong. Heel eigenwijs ben ik het park in gegaan de eerste dag zonder oordopjes. Resultaat: binnen 5 minuten stond ik al te huilen omdat ik zo overprikkeld en overweldigd was. Want in Disneyland is het nooit stil. Achtergrondmuziek, attracties die piepen of ratelen, kinderen die gillen en dan ook nog de harde geluiden van shows en parades.
Met geluidsfilterende oordopjes kon ik al die geluiden terugbrengen tot iets wat mijn brein wel aankon. Daardoor raakte ik veel minder snel overprikkeld en kon ik langer genieten. Ik was bang dat ik hierdoor lastig gesprekken kon voeren, maar dat viel me enorm mee. Al moest ik wel af en toe vragen om iets te herhalen. Hiervoor heb je wel oordopjes nodig die speciaal ontworpen zijn om selectief geluid te dempen.
Wat veel mensen niet weten is dat Disneyland Parijs speciale voorzieningen heeft voor mensen met een beperking, waaronder dus autisme. Dankzij mijn Autipas van de NVA (Nederlandse Vereniging voor Autisme) kon ik een Priority Card aanvragen.
Met deze kaart krijg je toegang tot aparte wachtrijen bij attracties, waardoor je niet in de drukte hoeft te staan. De langste wachttijd die wij hebben gehad was 20 minuten. Dit scheelt zóveel stress! Lang wachten in een lawaaiige omgeving is voor mij vaak een trigger voor paniek of shutdown, wat zich bij mij vooral intern uit en niet altijd zichtbaar is. Met deze kaart kon ik de dag veel beter indelen en hoefde ik minder energie te verspillen aan het wachten.
Je hebt een bewijsstuk nodig om aan te tonen dat je inderdaad een “beperking” hebt en voor autisme is dat de Autipas van de NVA. Deze kan je online aanvragen voor 100 euro (of 25 euro voor NVA leden wat 60 euro per jaar is) – dit is een eenmalige aanschaf en je krijgt op meerdere plekken voordelen (zowel musea, pretparken en dierentuinen o.a.). Hiervoor moet je wel een diagnose aanleveren.
Vervolgens kan je via de website van Disneyland zelf de priority card aanvragen zodat dat tijd scheelt op de dag van aankomst. Je hebt 2 ingangen waar je de pas op kan halen, zelf heb ik de pas opgehaald bij de ingang van Disney Studios Park omdat het daar rustiger was.
Vervolgens kan je de aparte priority ingang nemen op vertoon van de kaart. Bij sommige attracties ga je via de uitgang of de invalide ingang, dit vond ik niet altijd duidelijk aangegeven. In deze wachtrij mag je 4 andere personen meenemen. Daarnaast mag je bij de parades in de speciaal afgezette 2 andere personen meenemen. Deze zijn vaak wel snel vol, dus je moet ruim van tevoren daar zijn. In de app staat aangegeven waar deze aparte ingangen zijn. Het nadeel vond ik wel dat in deze stukken ontzettend veel kinderen zijn, waardoor ik het alsnog erg overprikkelend vond. Maar voor de eindshow was het het meer dan waard.
Wat ik heb geleerd, is dat het niet alleen draait om wát je doet, maar ook wanneer je iets doet. Ik plande dan ook rustmomenten in. Dit kan je bijvoorbeeld op de volgende manieren doen:
Hier een samenvatting van wat voor mij werkte, vooral op basis van de priority card want dat was echt mijn life saver deze dagen!
Was het perfect? Nee. Maar het was wel haalbaar en zelfs superleuk. Met de juiste hulpmiddelen, verwachtingen en aanpassingen heb ik kunnen genieten van de magie zonder volledig op te branden. En dat ook nog eens drie dagen lang!
Autisme en Disneyland gaan samen — zolang je rekening houdt met je grenzen en weet wat je nodig hebt. Ik hoop dat mijn ervaring helpt om de drempel te verlagen voor anderen die twijfelen of het wel te doen is. Het kan écht, op jouw manier.
Je hoeft het niet alleen te doen. Met mijn persoonlijke en nuchtere aanpak help ik je van chaos naar een huis dat je energie geeft.
